We hebben het land een beetje middendoor gefietst, van Kuala Lumpur naar Kota Bharu, oftewel van KL naar KB zoals ze in Maleisië zelf zeggen. Er loopt een spoor tussen de natuurparken door en die volgden we min of meer. Na Kuala Lipis gingen we op weg naar Merapoh waar een ingang van het natuurpark Taman Negara is. Via Whatsapp konden we contact leggen met een guesthouse en die had gelukkig plek. Het zou een pittig dagje worden 82 kilometer en bijna 1500 hoogtemeters en veel op en neer.

De digitalisering neemt toe. Hier in Maleisië hebben we diverse keren slaapplaatsen geboekt zonder de eigenaar te zien. Je boekt dan via whatsapp met een telefoonnummer dat je van Google haalt en bij aankomst is er een sleutelkluisje waarvan je de code krijgt. Je krijgt de Wificode via whatsapp en bij vertrek hang je de sleutel weer in de sleutelkluis. Werkt prima, maar het is wel onpersoonlijk. Het idee van reizen is toch ook het ontmoeten van andere mensen uit andere culturen.

We zijn naar Merapoh gefietst om daar het park te bezoeken. Ook hier weer een sleutelkluis, maar later in de avond zagen we toch de eigenaar. Aardige vent, die ook gids in het park is. Hij vertelde dat er in dit jaargetijde niet zoveel te zien is. Het regende die avond behoorlijk en de volgende dag bleek dat er veel mist was, dus we zijn doorgefietst naar Gua Musang. Een korte etappe waar we twee keer koffie konden drinken. Goed hotel en ‘s avonds eten in de Chinese wijk. De pasta waarvan de noodles worden gemaakt is kakelvers en wordt met de hand gesneden. Het was een heerlijke maaltijd.

We fietsten door de palmolie plantages en later via witte weggetjes langs het spoor. Die witte weggetjes waren behoorlijk goed van kwaliteit, maar ook erg veel op en neer met steile klimmetjes. Wel prachtig door de jungle.

Bij Jelawang hebben we een homestay geboekt via whatsapp. We reden er eerst voorbij omdat we uitkeken naar een blauw gebouw, maar het bleek een bruin gebouw. De foto’s op het internet kwamen niet overeen met de werkelijkheid… We hebben er wel goed geslapen en daar gaat het om.

Tijdens een plaspauze op een van de witte weggetjes zagen we ineens een paar apen in de boom. Onderweg hadden we al regelmatig apen gehoord, en ook gezien, maar deze bleven rustig zitten. De afstand was ook best groot, maar de IPhone 15 heeft een hele goede telelens…

Na de ontmoeting met de apen kwamen we uiteindelijk in Kuala Krai, waar we een hotel hadden geboekt. Ook weer via whatsapp. We hadden gevraagd of de fietsen binnen konden staan, wat in dit land nog wel eens een dingetje is. De eigenaar meldde via whatsapp dat dit kon. Bij aankomst bleek dat we een lange steile trap op moesten en dat het hotel werd verbouwd. Dat gaf niet alleen veel herrie, maar ook een dikke laag stof. Met andere woorden geen goede plek voor de fietsen.

De eigenaar zag onze twijfel en bood aan dat de fiets bij hem thuis kon staan. Leo is meegelopen om te kijken en uiteindelijk konden we ook in het huis van de eigenaar slapen. Voorheen was dit de Inn en nu hadden ze een hotel en verhuurden ze eigenlijk geen kamers meer in hun huis. Voor ons werd een uitzondering gemaakt en de volgende ochtend werden we uitgenodigd om eerst koffie te drinken voor we weg gingen. We hebben een leuk gesprek met deze lieve mensen gehad. Een mooi begin van weer een nieuwe dag.

We waren inmiddels aan Oostkust van Maleisië aangekomen op weg naar Kuala Lumpur. Een heerlijk rustige weg langs de kust met hier en daar een riviertje waar de vissersvloot van het aanpalende dorp lag.

Uiteindelijk kwamen we in Kota Bharu waar we twee rustdagen hadden om de stad een beetje te bekijken. Er is een stuk met veel muurschilderingen. Verder is het een opvallend rustige stad met niet heel veel te doen. We hebben nog een oorlogsmuseum bezocht waar verkleinde replica’s stonden van de atoombommen die een einde maakten aan de Tweede Wereldoorlog.

Na Kota Bharu zijn we in één dag naar de Thaise grens gefietst. Vanaf Sungai Kolok hebben de trein genomen om het onveilige stuk van ongeveer 230 km over te slaan. De betreffende provincies zijn al heel lang onveilig met veel militairen op de stations.