We zijn inmiddels ruim twee jaar terug in Nederland. Ons plan om te wonen in de wereld werd onderbroken door de boodschap dat de moeder van Annette de diagnose Altzheimer had gekregen. Ondanks dat we het probleem van de Altzheimer niet konden oplossen zijn we toch terug gegaan naar Nederland. Terugkijkend hebben we daar geen seconde spijt van gehad.
Nu het stof van de afgelopen twee jaar wat is neergedaald is er weer ruimte het leven een andere wending te geven. Het overlijden van de moeder van Annette en van een van de beste vrienden van Leo heeft ons doen beseffen dat het leven kort en onvoorspelbaar is.
Het plan is de komende paar maanden op de fiets door Thailand, Laos, Vietnam en China te fietsen en rustig na te denken over de toekomst.
Op eerste kerstdag zijn we naar Bangkok gevlogen waar we op de luchthaven werden verwelkomd door onze fietsvrienden Rob en Lucie. De drie volgende dagen hebben we Bangkok bekeken. Erg druk, en veel verkeer.
Op 30 december zijn we op weg gegaan. De eerste etappe was een rustige etappe langs tempels en rijstvelden over mooie rustige wegen.
Op 31 december hebben we oud en nieuw gevierd met Rob en Lucie, die de eerste paar dagen dezelfde route fietsen. Zij gaan naar Cambodja.
Op 1 januari zouden we maar 50 km hoeven fietsen, maar dat bleek een misvatting. We hadden op een verkeerde bladzijde van het routeboekje gekeken. Het bleek dat we 105 km moesten fietsen waar we na 30 km achterkwamen. Het vervelende was dat Annette een beetje ziek was, dus dat werd best nog lastig om voor het donker aan te komen. Uiteindelijk is dat gelukt. De volgende etappe konden we in tweeën knippen waardoor we maar 35 km hoefde te fietsen. Dat was maar goed ook omdat Annette nu echt ziek was geworden. De volgende dag werd ze wakker en bleek 39,5 koorts te hebben. We zaten in een goed huisje en hebben direct twee nachten bijgeboekt. Annette is inmiddels weer in orde en morgen gaan we weer verder. Tenzij we last krijgen van de tropische storm….