Na de verlossende uitslag van de pcr-test op maandag konden we op dinsdag op weg. De vlucht zou om 21:00 uur vertrekken wat ons alle tijd gaf om relaxed af te reizen naar Schiphol.
De trein is voor ons ideaal om naar de luchthaven te gaan. Met 32 minuten sta je op Schiphol. In het bagagedepot kan je goede dozen kopen waar de fietsen, na de trappers eraf en stuur dwarsgezet, precies inpassen (nou ja precies, bij die van Leo moet het stuur eruit en het zadel helemaal naar beneden). Duurt allemaal ongeveer anderhalf uur. Daarna met de lift naar boven en de bagage en fietsen afgeven, door de securitycheck en je kan aan de koffie. Dit ging allemaal nog soepel.
Het bleek dat we bij F2 een “healthcheck“ moesten doen. Ja we wonen wel in Nederland en we vliegen met een door de Nederlandse belastingbetaler overeind gehouden luchtvaartmaatschappij, maar Schiphol is een internationale luchthaven dus gaat het in het Engels.
Het proces begon met een temperatuurmeting om daarna op een formulier drie kruizen te zetten waarmee je verklaart dat je geen ziektes hebt. Een handtekening eronder en door naar het volgende tafeltje. Daar vond de eerste controle plaats op de Thailandpass, de negatieve PCR- test en de verzekering. Bij akkoord kreeg je een sticker geplakt op je paspoort en we kregen te horen vanaf welke gate we zouden vertrekken.
Bij de gate was het redelijk chaotisch, dit kwam voor een deel doordat de KLM de vlucht naar Manilla had samengevoegd met de vlucht naar Bangkok. Voor die vlucht golden weer andere restricties dan voor de vlucht naar Bangkok. Dat moet dan vaak worden omgeroepen. Vervolgens werden we opgeroepen om aan boord te gaan. Toen onze zone werd omgeroepen gingen we netjes in de rij staan, en toen gebeurde er niets. Toen iedereen nog zat hield men goed rekening met elkaar met betrekking tot de afstand, maar natuurlijk niet toen ze in de rij gingen staan. We hebben daar lang gestaan, maar ook daar kwam een eind aan en konden we aan boord. We hadden goede stoelen geboekt bij de nooduitgang zodat we voldoende beenruimte hadden.
We zouden de wind mee hebben waardoor de vlucht maar tien uur en een kwartier zou duren. Dus mooi nieuws. Maar zoals de NS bij het eerste blaadje op de rails vertraging geeft hadden wij vanwege de eerste vorst twee uur vertraging omdat de vleugels ijsvrij gemaakt moesten worden. Dat betekende dat we in de rij stonden voor het platform waar het vliegtuig zou worden schoongemaakt.
We zaten naast een man die ook al vaak had gevlogen en op verschillende plekken in de wereld had gewoond en ook hij had er nog nooit van gehoord. Waar een klein land groot in kan zijn. We hadden een leuk gesprek met deze man, dus die twee uur waren zo voorbij.
Een verder soepele vlucht bracht ons in Bangkok om daar weer een bureaucratisch proces in te gaan. Dat hadden we wel verwacht, dus het viel ons reuze mee. Nou ja we hadden toch weer wat gedoe met het visum van Leo dit keer (in Vietnam was het Annette). Het visum was wel ok, maar het stond niet in het systeem, dus Leo moest de e-mail van de ambassade laten zien waarmee het visum was opgestuurd. Ook moest Leo een formulier tekenen waarin de Thaise beambten een formele klacht naar de Thaise ambassade in Den Haag zouden sturen.
De volgende ochtend hadden we om zeven uur al de uitslag van de Thaise pcr-test. Die was negatief, dus we konden gewoon in het restaurant ontbijten. Na het ontbijt naar een koffietentje en omdat dat in Nederland niet meer gelukt was naar de kapper.
8 reacties
De luchtvaarmaatschappij heeft een lening gekregen die helemaal moet worden terugbetaald, dus de belasting betaler betaald alleen de NOW net als voor alle andere bedrijven binnen Nederland waar de belasting betalers werken. Even een kleine nuancering
Nuttige nuancering, maar het blijft natuurlijk zo dat de klm zonder de garantiestelling failliet zou gaan, dus de stelling dat ze overeind gehouden zijn door de belastingbetaler is daarmee niet onwaar 😉
Fantastic, You made it!!!
Enjoy your next adventure.
Looking very much forward to follow you along.
Cycle safe!
Michael and Ciska.
Super fijn dat alles is gelukt!
Jeetje, wat een enorme voorbereidingsfabriek! Maar na deze ‘voorpret’ kan de echte pret beginnen. Heel veel plezier en geniet van de vrijheid. Ik ga jullie volgen! Liefs, Karin
Wat een toestand en ik ben het helemaal eens met de nuancering van Esther. Gelukkig dat alles toch nog gelukt is. Fijne vakantie en veel plezier.
Hey Leo en Annette, wat goed om te lezen dat jullie weer onderweg zijn. Heel veel plezier toegewenst!
I’m so happy that you’re on your way again. Luckily there’s Google translate so I can follow your stories. Have a blast, meet new people, and remember that you’ve always got a place in WNC. Love you both.