Na de geweldige dag met de helikoptervlucht zijn we weer op de fiets gestapt. Voor de verandering vertrokken we met een zonnetje. Het was een prachtige weg door bossen en langs meren. Nieuw Zeeland is zeker voor onze begrippen een “leeg” land. Heerlijk rustig en erg mooie natuur. Hoe noordelijker we op het Zuidereiland komen hoe meer plaatsjes we tegenkomen. Dat is prettig als je wat wil eten of drinken. Zo nu en dan slapen we in “authentieke” hotelletjes, wat dan betekent dat je door het kraken van het bed een minder goede nachtrust hebt.

In Greymouth hebben we bij het flight centre een vlucht geboekt naar de Cook Eilanden. Dat leek ons wel een leuk afscheid van deze prachtige reis. We zijn nu toch aan deze kant van de wereld, dus waarom niet een beetje verder kijken. Rondkijken op een van de eilanden in de stille oceaan, staat zeker op het wensenlijstje. Het is een soort mini vakantie aan het eind van de reis. We hebben nog geen bevestiging gekregen van het hotel dat we hebben geboekt, maar dat komt nog wel. We zijn toch nog niet in Auckland.

We kwamen nog een eigenaardig uithangbord tegen. Iemand die erg van insecten houdt. Een beetje creepy is het wel. Miezer regen en zon wisselen elkaar af. Als je stopt dan komen de ook hier veel aanwezige sandflies met zwermen tegelijk op je af. Een Deens stel met een kind in een fietskar hadden er ook veel last van. We kwamen ze tegemoet en zij vertelde dat het, voor ons dan er niet beter op werd.

Langs de prachtige kust kwamen we rotspartijen tegen die ze hier Pancake rocks noemde, het ziet er wel leuk uit. Op weg naar Nelson kwamen we nog door prachtige bossen. Veel bossen hier zijn voor de houtproductie. Gelukkig komen we in de wat grotere stad Nelson, omdat bij Annette een stuk van haar kies is afgebroken. We hopen daar een tandarts te vinden. We hebben eerst een motel uitgezocht en daar gevraagd waar we een tandarts konden vinden. Nou daar had Annette mazzel, het motel lag min of meer naast een tandartsencentrum. De vrouw van het motel zei dat Annette daar de volgende dag wel terecht zou kunnen, ze zou voor ons om 08:00 in de ochtend bellen en een afspraak maken. De volgende dag belde de vrouw van het motel even na achten. Ze had een afspraak gemaakt voor 10:30. Wat een service. De tandartsen liepen hier allemaal in korte broek en normale kleren. Best grappig om te constateren hoe je gewend bent dan een tandarts een witte jas aan heeft. Annette kreeg een noodvulling, thuis zou er een kroon op moeten. In de middag hebben we nog wat rondgewandeld en alvast een hotel in Auckland geregeld.