Inmiddels zijn we een maand en ruim 1800 km verder. Vanuit Fairbanks zijn we eerst bij de kerstman langsgegaan, en zoals iedereen weet woont hij in North Pole. Hij heeft daar een aardig huis vol kerstspullen. Aan de muur hangen alle brieven die de kinderen hem sturen. Buiten staat Rudolph het rendier dat de slee trekt. In 1949 begon Con Miller met het dragen van een kerstmanpak op zijn zakentrips en daarmee bracht hij de sinterklaasgedachte bij honderden kinderen. Vandaag de dag houdt de ‘Miller familie’ deze traditie nog steeds in ere. De volgende stop was ’the knotty shop’ Hier hebben ze een wildlife museum en van zogenaamde ‘burls’ (dit zijn vergroeiingen van bomen)allerlei dieren nagemaakt. Na dit bezoek zijn we zuidwaarts gegaan.
De wind kwam helaas ook vaak uit het zuiden, dus we hebben hem vaak tegen gehad (windkracht 7 a 8). Het land is zo groot; je komt hier kilometers lang niets tegen. Het blijft plannen met eten. Soms hebben we kilo’s eten bij ons omdat we een paar dagen achter elkaar geen winkels tegenkomen.
We hebben door het Kluane Wilderness Park gefietst. Hier ligt het grootste niet polaire ijsveld van Noord-Amerika, wat op sommige plaatsen 700 meter dik is. Als gevolg van deze ijsvelden is de wind die over de bergen komt zetten ijskoud. We moesten dus fietsen met onze thermo’s en handschoenen aan. ’s Avonds als de wind was gaan liggen konden we in korte broek en T-shirt nog van de zon genieten. De avonden zijn in de zomer erg lang. Het is ongeveer 19 uur licht. In de winter ligt deze licht/donker verhouding precies omgekeerd. Ideale omstandigheden voor een fikse winterdepressie.
We komen onderweg veel dieren tegen. Onlangs hebben we nog een grondeekhoorn het leven gered. Hij zat op de snelweg en hoorde ons aankomen en ging meteen plat liggen onder het mom van “jullie zien mij niet want ik heb een schutkleur, en als ik doodstil blijf liggen val ik weg tegen de achtergrond”. Naast de weg in de zanderige berm is dat zeker waar, maar op het zwarte asfalt blijft er van die theorie weinig over. In de omgeving vliegen nogal wat roofvogels, dus zijn we afgestapt en naar hem toegelopen. Op ongeveer 30 cm afstand had ook de grondeekhoorn door dat zijn theorie niet altijd opgaat en nam snel de benen. Iets verder zaten 6 kuikentjes op de weg te piepen en gingen pas op het laatste moment aan de kant. Het waren grouse kuikentjes (een soort fazant). 20 Meter verderop zagen we waarom de kuikentjes op de weg beleven zitten. Moeder grouse lag er als een stuk ‘roadpizza’ bij als gevolg van een fatale botsing met een auto of camper. De rondvliegende roofvogels zullen waarschijnlijk toch nog een goed maaltje te pakken kunnen krijgen. Hier konden we helaas niet de helpende hand toesteken.
Vlak voor Whitehorse (waar we nu zitten) kwamen we een man op de fiets tegen met een sledehond. Hij kwam ons tegemoet aan de verkeerde kant van de weg. We stopten even om de hond te aaien en raakten in gesprek. Deze man had voor een oliebedrijf gewerkt en kreeg toen het economisch wat slechter ging een soort oprotpremie aangeboden. Hij heeft hier minder dan twee minuten over nagedacht en het bod geaccepteerd. Hij woonde met z’n vrouw in Calgary met BMW en Porsche voor de deur. Hij is eerst na zijn ontslag vier jaar naar de kunstacademie gegaan om te leren schilderen en heeft vervolgens een vijftig jaar oude hut gekocht en woont nu in de bush 17 mijl van Whitehorse vandaan zonder elektriciteit en stromend water. Hij is wel bezig om samen met zijn vrouw eigenhandig een nieuw huis te bouwen. Eerst verdienden ze samen 120.000 dollar en nu komen ze rond van 16.000 dollar per jaar. Hij was helemaal gelukkig en had geen moment spijt gehad. Hij kon nu de hele dag schilderen. Ook in de winter, maar dan met een hoofdlamp op. De kleuren van zijn verf mengt hij in de zomer bij goed licht, en stopt dat in lege tandpastatubes, zodat hij in de winter in het donker al de goede voor gemengde kleuren heeft en ondanks het ontbreken van daglicht toch kan schilderen. Een inspirerende man!
Morgen fietsen we weer verder richting de Cassier highway.
Gefietste route:Fairbanks – Lazy Moose camping (84 km)- Delta junction (84 km)- Dot Lake (102 km)- Tok (84 km)- Northway junction (81 km)- Beaver creek (Canada 100 km)- White river camping (60 km)- Kluane wilderness village (82 km)- Cottonwood camping (80 km)- Haines junction (80 km)- Mendenhall (84 km)- Whitehorse (77 km)
Eén reactie
Leo, Annette,
Boeiend om het zo te lezen. Ook mooi dat de verslagen elkaar regelmatig opvolgen. Never a dull moment als ik het zo lees. Enjoy and keep posting. BTW: leek me wel aardig de omgekeerde service te bieden: http://www.wetensweerdigheden.blogspot.com.
Bye JP