Na bij Chumphon bij de Oostkust te zijn gekomen, zijn we aan deze kant noordwaarts gegaan. Deze kant van Zuid-Thailand staat bekend om de mooie stranden en daarom is het makkelijk slaapplekken te vinden. Veel reisorganisaties hebben hier hotelovernachtingen ingekocht en soms zien we dan een groepje westerlingen. Ook komen we overwinteraars tegen, hoewel het nog niet echt het seizoen is. De regen die we af en toe hadden aan de westkant zijn we kwijt, maar daarvoor in de plaats kwam een beste wind.
We waren met Loi Kratong (een feest in Thailand) in Prachuap Khiri Khan. Het bleek dat ze een hele optocht met praalwagens en groepen dansende mensen hadden.
In Prachuap Khiri Khan zijn we een paar dagen gebleven. Het is een heerlijk rustig stadje met alle nodige voorzieningen.
De voorremmen van onze fietsen liepen een beetje aan toen we de fiets na de vliegreis weer in elkaar zetten. Een appje naar Danny van Santos gaf voor de fiets van Leo de oplossing. De fiets van Annette bleef een beetje aanlopen en soms niet. In Hua Hin zou een goede fietsenmaker zitten, dus de planning was daar wat rustdagen te nemen en de fiets na te laten kijken door de professional. In Prachuap Khiri Khan hadden we ook twee rustdagen omdat het zo’n leuk plaatsje is.
Tijdens de koffie op zondag spraken we een Australiër die daar woont. Hij wist een goed fietsenmaker in Prachuap Khiri Khan. Op Google hadden we die zo gevonden, dus na de koffie zijn we daar heen gegaan. Helaas was de fietsenmaker dicht op zondag.
In Hua Hin zit de organisatie Adventure Cyclists Thailand. Leo had hen een mail gestuurd met de vraag of zij de rem van Annette na konden kijken. Chris Byrd van ACT reageerde heel snel en vertelde dat zij die rem niet konden maken, maar hij gaf aan welke fietsenmaker dat wel kon in Hua Hin. Fijn dat er nog mensen zijn die meedenken.
We zouden maandag weer doorfietsen, maar toen we wakker werden regende het heel hard en best lang. Dus we besloten een dagje bij te boeken. Om een uur of tien werd het droog en konden we weer aan de koffie 😀. Na de koffie zijn we weer even gaan kijken of de fietsenmaker open was.
We hadden geluk, hij was open en had ook tijd om ons direct te helpen. De schijf van de voorrem van Annette was niet helemaal recht meer. De fietsenmaker had gelukkig het goede gereedschap om de schijf te richten en een half uurtje later en slechts €8,00 armer was alles opgelost.
Wat een mazzel dat het zo hard regende in de ochtend. Nu hoefden we niet een paar dagen in Hua Hin te blijven (dat is toch wat drukker).
Toen we uiteindelijk dinsdagochtend op weg gingen richting Hua Hin kwamen we na een paar uur fietsen een hele groep mannen tegen op de fiets die even een pauze hadden. En wat bleek, de gids was Chris Byrd. We hebben een tijdje met hem staan praten en kregen heerlijke ananas toen we weer op wilde stappen.
Na een rustdag; nou ja rustdag…we hebben een paar heuvels beklommen om de tempels en het museum te bekijken (ik had meer spierpijn van het lopen dan van het fietsen 😀), zijn we door gefietst naar Amphawa. Amphawa staat bekent om haar drijvende markt. Die markt is er alleen in het weekend, en toevallig waren wij er in het weekend.
Soms kijken we op Crazy Guy on a Bike om route tips van anderen te vinden. Bill Weir is een favoriet van ons omdat hij altijd de wegnummers erbij schrijft. Hij kent inmiddels wat mensen in Thailand en soms regelt iemand dan een tripje en gaan er wat mensen van overal mee. In een zo’n tripje ging ook Eew mee, een Thaise vrouw op leeftijd. Toevallig komen we haar tegen op weg naar Ban Pong. Ze fietste een tijdje met ons mee. Ze vond het leuk om onderdeel te zijn van een “team”. Na een tijdje moest ze af en haalde ons even in om gedag te zeggen.
Uiteindelijk komen we in Kanchanaburi. Hier zijn we al eerder geweest dus we kennen de weg. Kanchanaburi is bekend van de brug over de river Kwai. Hier zijn verschillende monumenten en begraafplaatsen voor de slachtoffers van de aanleg van de spoorlijn naar Birma (het huidige Myanmar 🇲🇲) door Japan tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ons plan is om nu de spoorlijn te volgen naar de grens met Myanmar. Voor zover mogelijk, omdat een stuwmeer over een groot deel van het originele spoor is komen te liggen.