Met iets lichtere fietsen zijn we verder het schiereiland rondgefietst en kwamen we langs leuke plaatsjes met slaapplekjes met uitzicht over zee. De wind is niet altijd onze vriend. We hebben vaak een straffe wind tegen, maar het is ondanks dat erg mooi fietsen. De motels zijn mooi en soms zelfs met zwembad. Helaas is het nog iets te koud om te zwemmen.
Onderweg naar Waihi reden we door bossen, die helaas gekapt werden. We zagen veel vrachtwagens met boomstammen. Toen we aankwamen in Waihi om te overnachten bleek de dag ervoor een ‘ramp’ te hebben plaatsgevonden. Een oude mijngang onder de huizen was ingestort. Een huis is in het gat verdwenen. Het gezin met drie kinderen was in het huis, maar konden gelukkig heelhuids uit het gat komen. In de kamer naast ons zat een echtpaar dat in een huis woonden aan de rand van het gat en nu geĆ«vacueerd is. We kregen het verhaal dus nog eens in geuren en kleuren te horen; ook dat het nog niet bekend is wie voor de kosten gaat opdraaien. Toch een beetje eng om te overnachten in een plaatsje dat zomaar in een gat kan vallen.
De volgende dag regende het weer eens, dus de regenpakken moesten weer aan. Het was behoorlijk druk; waarschijnlijk omdat het zaterdag was en de mensen alvast aan het shoppen waren voor de feestdagen. Vlak nadat we ergens wat hadden gedronken kreeg Leo een lekke band. Gelukkig was het op dat moment droog zodat hij de band rustig kon verwisselen
Toen we weggingen vanuit Touranga op weg naar Rotorua kregen we nog een folder over een motel in Rotorua. Dat zag er prima uit en de eigenaar wilde voor ons wel een reservering maken. Fijn dat ze hier mee denken; zeker omdat toen we weggingen het weer eens regende. Onderweg moesten we over stukken onverharde weg, wat met die regen geen prettige stukje fietsen was veel modder en stenen waar we regelmatig in vastliepen. Wel een mooie weg overigens, door een kloof. Met al dat klimmen kregen we behoorlijk honger, maar het bleef regenen. Dus toch maar in de regen eten, anders kom je helemaal niet meer vooruit.
Rotorua is niet heel groot en de meeste hotels liggen aan Fenton street. Ondanks dat hadden we toch nog moeite met het vinden van ons gereserveerde motel. We hebben nog wel een aardige korting kunnen bedingen omdat we van plan waren 3 nachten te blijven. Rotorua ligt in een gebied met veel geothermische activiteit van vulkanische oorsprong, dus er is hier best wat te zien.
Op de rustdagen zijn er altijd klusjes te doen. We hebben in Rotorua de fietsen voor een kleine beurt naar de fietsenmaker gebracht. De remblokjes zijn versleten en Leo heeft een hoogteslag in zijn achterwiel. We konden de fietsen achterlaten en om 13:00 uur weer ophalen. Heerlijk dat het zo snel kon. De remblokjes konden we natuurlijk zelf vervangen, maar die hoogteslag was wat lastiger. Het is best irritant fietsen met een hoogteslag, zeker als je berg af fietst met een hoge snelheid. Bij het visitorcentrum hebben we alvast treinkaartjes geregeld van het National Park Tongariro naar Wellington, en tickets voor de ferry naar Picton op het Zuidereiland. Dat was maar goed ook , want de ferry die we in eerste instantie wilde was al vol, dus nu gaan we een dag eerder.
De volgden dag regende het weer eens, dus die hebben we wat luierend doorgebracht en zijn we met de paraplu naar een outdoorwinkel geweest. We hebben maar een nachtje bij geboekt, omdat we nog naar de ’thermische site’ wilde.