In de vorige reizen fietsten we vanuit het Noorden naar Bangkok om terug te vliegen. We hebben deze route voor een deel weer gedaan, alleen nu in december in plaats van maart en van zuid naar noord. Langs de rivier de Ping betekent ook langs de vele rijstvelden van Thailand. Omdat we nu vanaf Kanchanaburi anders naar Nakhon Sawan zijn gefietst kwamen we nog meer rijstvelden tegen in de verschillende stadia van het proces.
We hebben weer een nieuw stuk Thailand verkend en dan kom je ook weer andere overnachtingsplekken tegen. Omdat de interne toeristen markt groter wordt worden er steeds meer resortjes gebouwd. Splinternieuw en volgens Nordic Design. Dat betekent veel hout en wit. De onderstaande huisjes hadden ook kampeerstoeltjes voor elk huisje op het stukje groen voor het huisje staan. Veel mensen hadden hun bbq meegenomen en zaten lekker te barbecueën voor hun huisje. We zijn meer van dit soort nieuwe resortjes tegengekomen. Zeer betaalbaar en erg mooi.
De nieuwe route kwam uit in Nakhon Sawan. Hier hebben we weer een rustdag genomen. Het is goed toeven hier in de grote shoppingmall. Een groot meer waar je om heen kunt wandelen en prima koffie aan het meer.
Op weg naar Li komen we een koffietentje tegen dat we kennen. Normaal komen we vanuit Li en dan is dit tentje de eerste die we tegenkomen na een lang leeg stuk. De koffie is niet bijster goed, maar de jongen die het serveert is bijzonder aardig. Hij herkent ook ons elke keer. De weg daar wordt vernieuwd en verbreed. Zijn tentje moest worden verplaatst. Als alles volgend jaar klaar is verhuist hij weer. Vlak ernaast is een nieuw gebouw gezet, waarin hij zijn koffie gaat serveren.
Onderweg hebben we tijdens de koffie nog uitgebreid gesproken met een Thaise lerares, die inmiddels met pensioen was. Zij vertelde ons dat er erg veel mensen uit Myanmar werken in Thailand. Ze werken niet alleen in de landbouw, maar ook in veel andere uitvoerende beroepen. Ze begreep ook de noodzaak omdat Thailand snel vergrijst, net als Japan en bij ons in Europa. Als wij langs de scholen fietsen zien we altijd zoveel kinderen, maar de lerares vertelde ons dat veel scholen worden samengevoegd of gesloten vanwege het lage kindertal. Dus ook hier migratie- en arbeidsmarktproblematiek.
Uiteindelijk komen we dan weer in Chiang Mai. De dag voordat we daar waren kreeg ik een tik in mijn rechterpedaal. Gelukkig zit er in Chiang Mai een goede fietsenmaker. We kwamen er langs op weg naar ons hotel. De eigenaar wisselde mijn trappers met een paar die hij had liggen en zou die van mij repareren. Twee dagen later kon ik mijn trappers weer ophalen. De fietsenmaker had de lagers vervangen en daarmee was het probleem weer opgelost. Het kostte slechts €15,00.
Het wonderlijke is dat het nu in de ochtend 18 graden is. De vorige keren was het meteen al warm en in de middag heet. Nu kunnen we ‘s ochtends koffie drinken in het zonnetje. Zo is elk jaar toch weer anders.
